Dag 13

27-05-2019 Maui

Na een relatief rustige zondag werd het weer tijd voor wat actie. We waren daarom weer vroeg uit de veren. Het was dit keer zelfs 06.15 uur dat de wekker afliep. Weer even beneden een banana bread en een muffin scoren en deze oppeuzelen onder het genot van een koffie (helaas begreep ze dit keer niet dat we de beker maar half gevuld wilden hebben met water) én uitzicht op zee. Rond 07.45 uur zaten we weer in de auto. Op naar de Haleakal? krater! Dat was nog zo’n twee uur rijden. Bij Maalaea aangekomen zagen we ‘m liggen. Prachtig, geen wolkje aan de lucht! Wat een mooie dag hadden we uitgekozen! Memorial Day! Voor de Amerikanen een gedenkdag waarbij ze de gevallen militairen herdenken, vergelijkbaar met onze 4 mei. Op de helft, even voorbij Pukalani hebben we van chauffeur gewisseld. Toen begon het echte werk pas. Onderweg genoten we van de prachtige vergezichten. Uiteindelijk eindigde de klim op 3.055 meter. Dat werd langzaam lopen! Maar het viel mee, we hadden nauwelijks last van de grote hoogte. Nadat we hadden genoten van het uitzicht op de top zijn we naar het visitor center gegaan. Dit keer nog genoeg parkeer plek! Hier hebben we ons laten informeren welke wandeling we konden doen. De aardige man liep zelfs mee naar buiten om aan te wijzen hoe ver we in de krater zouden uitkomen. Nou, niet verkeerd. Om 10.30 uur begonnen we aan de Keonehe'ehe'e Trail voor de afdaling van een uur. Want ja, we moeten ook nog weer terug en dan mag je het dubbele qua tijd rekenen. De temperatuur was goed. Niks geen warme kleding aan, of windjack, maar gewoon in korte broek en een shirt met lange mouwen. Onderweg kwamen we de Haleakala silversword tegen, een mooi zilverkleurig plantje, wat typisch is voor deze omgeving. Halverwege kwamen we er echter achter dat Moppie z’n pet vergeten was. Oeps, op deze hoogte voel je niet dat je verbrandt. Dan maar het handdoekje, wat altijd in de tas zit, maar omgeslagen. Ging prima! Eenmaal bij het keerpunt aangekomen, zagen we de wolken binnen komen drijven. Vandaar dat het visitor center om 12.30 uur sluit. Later zie toch weinig meer. Wel enorm mooi hier!!! De terugweg ging bijna net zo snel als de heenweg. Met stokken scheelt een hoop! Na 4,5 km en twee uur verder waren we weer terug bij het visitor center. Dat werd terugrijden in de wolken! Tja, we moesten vroeg op, maar dan had je ook wat! Wat hebben we weer een mazzel gehad. En omdat het nog relatief vroeg was, zijn we op de terugweg nog even Lahaina in gegaan. Een erg leuk plaatsje! Maar beneden was het een stuk warmer dan boven! Men, wat was het heet! Later begrepen we dat het veels te warm is voor de tijd van het jaar. Dit zijn temperaturen die bij juli en augustus horen. Dus eindelijk tijd voor een shave ice! Laten ze dat nou net hier hebben! Ze hadden er zelfs suikervrije siroop. Het is niet meer dan een geschaafd ijsklontje met mango en blueberry siroop erover. Een veredeld waterijsjes dus. Wel lekker! Om 17.00 uur waren we weer terug in het hotel. Genoeg tijd om de schoenen buiten bij de strand douchejes te ontdoen van al het stof om ons vervolgens zelf lekker te douchen. Voor het avondeten reden we weer naar Lahaina. De Lahaina Grill vonden we zo lekker, dat we er nog een keer wilden eten. Dit keer koos ik voor de vis special, het monchong visje, en Moppie voor de steak special. Dat was weer smullen! Terug bij het hotel konden we alleen de auto nergens kwijt. Dan maar iets verderop bij een public parking. Voordat we gingen slapen hebben we nog wel even de koffers goed ingepakt zodat we dat morgenochtend niet hoeven te doen. Morgen is immers weer een reisdag en gaan we naar het laatste eiland: Big Island.