Dag 3

17-05-2019 Honolulu

Oeps, het juiste ritme zit er toch nog niet in! Om 03.00 uur waren we klaarwakker. Kon ik wel de foto’s uploaden, want daar was ik gisteravond te moe voor. Toen dat eenmaal gedaan was toch maar even geprobeerd om wat te slapen. Tja, en dan wil je om 06.00 uur niet meer wakker worden. Een vroegertje dit keer omdat we nog wat van het eiland wilden zien. Eerst nog weer even een lekker ontbijtje in het hotel. Het was hetzelfde recept als gisteren, de french toast en de mango yoghurt met vers fruit. Om 08.00 uur reden we richting Diamond Head. En je wilt het niet geloven, maar het spetterde iets. De temperatuur was echter al weer aardig opgelopen. Tjee, wat een ouwe meuk als je in de achterbuurten van Honolulu terecht komt. De Kalakaua Avenue direct achter het strand en de Kuhio Avenue daar precies achter (waar ons hotel aan ligt) zijn dan nog mooie straten, maar nog eentje verder van het strand en het ziet er al niet meer uit. Na een klein half uurtje (en dat met wederom file) waren we bij Diamond Head. Wat denk je, parkeerplaats vol! En dus geen wandeling naar de top met mooi uitzicht over Honolulu. Dat is balen! Dan maar verder onze route vervolgen langs de kust, op zoek naar mooie baaitjes en stranden. Bij Lanikai Beach hebben we de auto geparkeerd en zijn we even het strand opgelopen. Het was nog een aardig mooi strand ook, dus werd het handdoekje neergelegd en hebben we wat crackertjes genuttigd. Verder hebben we geen mooi strand meer gevonden. Het was soms ook heel lastig om bij het strand te komen. Gelukkig krijgen we nog genoeg strand op de andere eilanden! Op naar de Byodo-In tempel. Een Japanse boeddistische tempel. Wat een pracht exemplaar! En wat een serene rust! Bij het betreden van de tempel vergaten we dit keer overigens niet onze schoenen uit te doen. Het was niet een heel groot complex zodat we al gauw weer buiten de poort stonden. Dat was maar goed ook, want we hadden inmiddels weer trek gekregen. Dit keer werd het een krentenbol met kaas uit de supermarkt. Omdat het weer aan de ‘windward’ kant niet heel best was, alleen de temperatuur was goed, besloten we om dwars over te steken, terug naar Honolulu. Daar was het inderdaad beter, dus reden we naar de Tantalus Lookout voor een mooi uitzicht over Honolulu. In de verte zagen we Diamond Head liggen. Zouden we het niet gewoon nog een keertje proberen? Ach ja, het was toch nog vroeg. En zo arriveerden we om 13.30 uur wederom bij Diamond Head. En jawel hoor, gewoon ruimte om te parkeren! Wat een cadeautje! In een half uurtje liepen we de 1,3 km en de 171 meter hoge klim omhoog, met ook hier een prachtig uitzicht over Honolulu. We waren blij dat de zon af en toe achter de wolken verdween, anders was het niet te harden. Even later zaten we op het terras van het hotel met een koud drankje, nog nagenietend van de prachtige vergezichten. Voor het eten hebben we de koffers nog even kunnen ordenen, want morgen is het weer een reisdag. Voor vanavond hadden we gelukkig een reservering gemaakt bij de Hula Grill, het is immers vrijdagavond. En dat was te merken, het was een stuk drukker. Net Las Vegas, daar moet je in het weekend ook niet willen zijn. Ook qua winkelcentra c.q. hotels heeft Honolulu iets weg van Las Vegas. Dus willen we hier nóg wel een keertje naar toe. Na de tonijn en een overheerlijk witvisje namen we nog een afscheidsdrankje in de hotelbar. Al werd dat wel afzien, want die luikjes vielen bijna al dicht. Hakt er wel in zo’n wandeling naar Diamond Head. Maar wat een heerlijk verblijf was het!